"ก๊อกๆ"ร่างสูงค่อยเคาะลงประตูห้องของคนตัวเล็ก แต่ก็ไม่มีท่าทีว่าจะมีคนมาเปิดแต่ต้องตกใจที่อยูดีประตูก็ผลักเข้าไปเอง สงสัยไม่ได้ล็อคแน่เลย ขนาดโกรธเขายังทำตามสัญญาเลย รู้สึกผิดจังเลยว่ะ คริสวาดสายตาไปทั่วห้องจนเจอร่างเล็กที่นอนคดอยู่บนเตียง คริสเลยเดินไปนั่งบนเตียงแล้วลูบหัวร่างเล็กเบา
""อืออ.."ร่างเล็กลืมตาขึ้นมาอย่างงัวเงียก่อนที่จะขมวดคิ้วที่เจอหน้าคนร่างสูงที่ทำให้ตัวเองร้องไห้เมื่อชั่วโมงที่แล้ว
"เออ..ขอโทษที่ทำให้ตื่น"
"อืมม"ซูโฮลุกขึ้นหนีก่อนที่จะลุกไปเก็บกระเป๋าใส่เสื้อผ้าของตัวเอง
"มึงจะไปไหน"
"ไปอยู่ที่อื่น กูยกห้องนี้มึง"ซูโฮตอบแบบไม่ใส่ใจก่อนที่จะเริ่มลงมือเก็บของอย่างอื่น ทำให้ร่างสูงที่่ตอนนี้เริ่มมีน้ำโหกับความเย็นชาของซูโฮลุกขึ้นมากระชากมือขาว
"กูไม่ให้ไป อยู่ที่นี่แหละ"
"กูจะไป"ซูโฮมองคริสอย่างกวนตีน ก่อนที่จะสะบัดมือของคริสออกแล้วหันไปเก็บของต่อโดยไม่สนใจคริสที่กำลังโกรธหน้าแดงหน้าดำ
"ก็บอกไม่ให้ไปไงว่ะ!! พูดไม่รู้เรื่องไงสัส"คริสกระชากแขนของซูโฮอีกครั้งแต่ครั้งนี้มันแรงกว่าครั้งที่แล้วมาก จนร่างขาวแอบนิ่วหน้า แต่ก็หันมาส่งสายตาขวางใส่ร่างสูง
"มึงนั้นแหละพูดไม่รู้เรื่อง แล้วปล่อยกูด้วยกูเจ็บไอ้ห่า"ซูโฮที่ตอนนี้พยายามสะบัดแขนออกแต่ก็รู้กันอยู่ว่าขนาดของตัวของคริสกับซูโฮที่ต่างกันมาก
"ไม่ปล่อย จนกว่ามึงจะอยู่นี่"คริสเพิ่มแรงบีบที่แขนมากขึ้น
"ถ้ากูอยู่มึงก็ไป กูไม่อยากจะอยู่กับคนที่ผิดสัญญาซ้ำซาก มึงควรดีใจนะที่กูไม่อยู่มึงจะได้พาคนอื่นมาเอาได้ตามสบาย เอาได้ทุกซอกทุกมุมตามความอยากมึงเลยสัส"
"รู้ใจกูนี่ กูเนี่ยแหละจะเอามึงทุกซอกทุกมุมห้อง"คริสที่ตอนนี่ความโกรธมาบดบังความเป็นเพื่อนของเขาทั้งสองคน
"อย่ามาทำนิสัยหมาๆกับกู ปล่อยดิ!!"ซูโฮที่เริ่มสะบัดแขนแรงขึ้นหลังจากที่ได้ยินประโยคเมื่อสักครู่ของคริส
"หมา อยากได้ท่าหมาเดี๋ยวกูจัดให้"คริสเริ่มใช้มืออีกข้างแกะกระดุมเสื้อซูโฮออกแต่ด้วยความดื้อรั้นของร่างเล็กที่ดึงมือคริสออก ร่่างสูงจึงเริ่มหมดความอดทนแล้วกระชากเสื้อนักเรียนของร่างเล็กออก จนผิวขาวๆขึ้นรอยแดง คริสใช้สายตาโลมเลีย แต่ก็ต้องเจอกับขาของซูโฮที่เตะมากลางเป้าของคริส
"โอ้ยยย มึง!!"
คริสทรุดลงไปก่อนที่ร่างเล็กสะบัดแขนออกแล้วเตรียมจะวิ่งหนีแต่ก็ไม่ทันเพราะคริสที่จับขาเล็กจึงทำให้ร่างเล็กล้มลง คริสเลยได้โอกาสลากซูโฮแล้วจับร่างเล็กพาดบ่า แล้วโยนร่างขาวกระแทกลงบนที่นอน คนที่โดนโยนก็ได้แต่นอนจุก
"สัส กูเจ็บ"
ซูโฮสถบออกมา ทันใดนั้นคริสก็คร่อมร่างขาวเอาไว้ ซูโฮก็ดิ้นขัดขืนแต่ก็ต้องหยุดลงเมื่อโดนหมัดอีกคนเข้าที่ท้อง ร่างขาวตัวงอด้วยความจุกก่อนที่คริสจะเริ่มบดขยี้ปากตัวเองลงบนริมฝีปากอีกคนอย่างรุนแรง ลิ้นหนาเริ่มตวัดลิ้นไปทั่วเพื่อหาความหอมหวาน แล้วค่อยๆผละออกเพราะคนตัวเล็กร้องประท้วงในลำคอ
"ปากมึงนี่หวานว่ะ"
คริสกดจูบไปที่ริมฝีปากอีกครั้ง ก่อนจะถอนจูบออกพร้อมกับน้ำสีใส ร่างขาวที่พึ่งได้หายใจก็ต้องสะดุ้งเพราะมือของร่างสูงบดขยี้ยอดอกสีสวยของตัวเอง พร้อมกับใบหน้าคมที่ซูดดมซอกคอขาว
"ฮึกกก..มะ..มึงปล่อยกู..ขะ..ขอร้อง"
ซูโฮเอ่ยเสียงสั่นพร้อมกับส่ายหน้าไปมา ร่างสูงที่ไม่สนใจก็ใช้ฟันซี่คมสร้างรอยในคนที่คร่ำครวญอยู่ใต้ร่าง มือหนาที่ยังไม่หยุดบีบเค้นหน้าอกขาวจนตอนนี้หน้าอกเต็มไปรอยแดง ฟันซี่คมเริ่มลงต่ำมาบขเม้นยอดอกทั้งสองข้าง มือทั้งสองข้างก็ยังไม่อยู่สุข มือแกร่งบีบเค้นแกนกายที่สั่นอยู่ภายใต้ผ้าบาง
"อ่ะ..มะ...ไม่เอาแบบนี้..ปล่อยย!!..ฮึกก"ระหว่างที่ซูโฮร้องขออย่างน่าสงสาร คริสก็จัดการกระชากกางเกงนักเรียนและปราการชิ้นสุดท้ายออกไป ใบหน้าคมผละออกจากยอดอกก่อนมองซูโฮอย่างหยาบโลน
“ไม่...อึก.. ได้โปรด!... ปล่อยนะ..กูเจ็บ!. ฮืออ”
ความรู้สึกเจ็บจี๊ดเนื่องจากฟันคมเกิดขึ้นอีกครั้งที่ซอกขาเนียนด้านในทั้งสองข้าง แก่นกายเล็กอมชมพูที่เคยเงียบสงบกลับอยู่ในโพลงปากของร่างสูงคริสที่ไม่เคยเล้าโลมใครพยายามปลุกแก่นกายเล็กให้ตั้งชันขึ้นก็เริ่มเก็บอารมณ์ของตัวเองไม่ไหว ความรู้สึกปวดหนึบของแกนกายร้อนทำให้เขาต้องกระชากกางเกงที่สวมอยู่อย่างใจร้อน จากนั้นก็เคลื่อนตัวประกบปากบางอีกครั้ง ก่อนที่จะสอดนิ้วแกร่งเข้าไปในช่องรักสีสวยของคนตัวเล็กที่ไม่เคยถูกระราน
"อ่าา...เจ็บ..ไม่นะ"
เสียงหวานแหบแห้งเอ่ย แต่ร่างสูงกลับเพิ่มนิ้วเป็นสามนิ้วสอดเข้าไปหาจุดกระตุ้น
"อ๊าา!!"
ร่างเล็กสะดุ้งขึ้นด้วยความเสียว คริสที่ได้ยินก็กระตุ้นยิ้ม ก่อนที่จะกระชากนิ้วออกมา มือหนายกขาขาวพาดบ่า
"อ๊ะ!!..อ๊าาา!!...เจ็บ..เอาออกไปปป!!"
ซูโฮพยายามจะฝืน แต่แกนกายที่ใหญ่กว่านิ้วหลายเท่าก็สวนเข้ามา จนช่องรักฉีดขาด
"กูเจ็บ..ฮือออ...ไม่เอา"
"อย่าเกร็งดิว่ะ"
"ฮึกกก...เอาออก..หยุดนะ...อ๊าาาส์"
"มึงโครตแน่น..ซี๊ดดส์"
ช่องรักที่คับแน่นทำเอาคริสเกือบเสร็จแค่เพียงเข้าไปไม่ถึงครึ่งโดยซ้ำ แต่เขาก็ดันเข้าไปจนสุดลำก่อนที่จะแช่ค้างเอาไว้เพื่อให้ช่องทางของซูโฮปรับตัว ก่อนที่จะค่อยๆขยับด้วยความเสียว มือขาวที่ได้แต่ขย้ำผ้าปูแน่นคริสเห็นดังนั้นจึงสอดมือไปประสานเอาไว้ ปากบางเม้มเข้าหากันเพื่อสะกดความเจ็บ
"พับ...พับ..พับ"
เสียงเนื้อกระทบกันด้วยความรุนแรงจนเตียงโยกตามแรงกระแทกเข้าหาร่างเล็กจนเกิดเสียงเอี๊ยดอ๊าดดังลั่นห้อง ซูโฮทั้งเจ็บปวดและหฤหรรษ์ไปกับอารมณ์ไม่เคยได้รู้จัก ก่อนที่จะปล่อยสายน้ำนมออกมาจากแกนกายเล็ก
“อ๊ะอ๊า ~~”
“ซูโฮ~~ ซูโฮ...ซี๊ดดส์~~~”
เสียงแหบพร่ากดต่ำเรียกชื่อคนที่รองรับอารมณ์เขา แกนกายใหญ่กระแทกซูโฮรุนแรงแบบไม่ยั้งบ่งบอกถึงอารมณ์ที่พุ่งสูด
ความลื่นไหลที่กำลังทำให้คริสสุขสมนั้นคือสายโลหิตที่ไหลออกมาจากช่องรักที่ตอนนี้บวมซ้ำ ความเจ็บปวดโจมตีคนอ่อนแอทั้งกายและใจอีกครั้ง
“อืมมมม..”
ความรู้สึกอุ่นวาบก็ตีสวนขึ้นมาจนทำให้ซูโฮจุกไปทั้งท้องน้อยพร้อมกับสติที่ดับวูบลงไป กายแกร่งถูกดึงออกจนร่างบางกระตุกวูบ ของเหลวแดงฉานที่ผสมปนเปไปกับน้ำขาวขุ่นไหลย้อนออกมาด้านนอก และทั้งหน้าขาคริสเปรอะเปื้อนไปด้วยเลือดบริสุทธิ์ของซูโฮ...
#กลับไปเม้นด้วยนะครับผมม
http://writer.dek-d.com/dek-d/writer/viewlongc.php?id=1358013&chapter=7
