"ก๊อกๆ"ร่างสูงค่อยเคาะลงประตูห้องของคนตัวเล็ก แต่ก็ไม่มีท่าทีว่าจะมีคนมาเปิดแต่ต้องตกใจที่อยูดีประตูก็ผลักเข้าไปเอง สงสัยไม่ได้ล็อคแน่เลย ขนาดโกรธเขายังทำตามสัญญาเลย รู้สึกผิดจังเลยว่ะ คริสวาดสายตาไปทั่วห้องจนเจอร่างเล็กที่นอนคดอยู่บนเตียง คริสเลยเดินไปนั่งบนเตียงแล้วลูบหัวร่างเล็กเบา

          ""อืออ.."ร่างเล็กลืมตาขึ้นมาอย่างงัวเงียก่อนที่จะขมวดคิ้วที่เจอหน้าคนร่างสูงที่ทำให้ตัวเองร้องไห้เมื่อชั่วโมงที่แล้ว

          "เออ..ขอโทษที่ทำให้ตื่น"

          "อืมม"ซูโฮลุกขึ้นหนีก่อนที่จะลุกไปเก็บกระเป๋าใส่เสื้อผ้าของตัวเอง 

          "มึงจะไปไหน"

          "ไปอยู่ที่อื่น กูยกห้องนี้มึง"ซูโฮตอบแบบไม่ใส่ใจก่อนที่จะเริ่มลงมือเก็บของอย่างอื่น ทำให้ร่างสูงที่่ตอนนี้เริ่มมีน้ำโหกับความเย็นชาของซูโฮลุกขึ้นมากระชากมือขาว

         

           "กูไม่ให้ไป อยู่ที่นี่แหละ"

          "กูจะไป"ซูโฮมองคริสอย่างกวนตีน ก่อนที่จะสะบัดมือของคริสออกแล้วหันไปเก็บของต่อโดยไม่สนใจคริสที่กำลังโกรธหน้าแดงหน้าดำ

          "ก็บอกไม่ให้ไปไงว่ะ!! พูดไม่รู้เรื่องไงสัส"คริสกระชากแขนของซูโฮอีกครั้งแต่ครั้งนี้มันแรงกว่าครั้งที่แล้วมาก จนร่างขาวแอบนิ่วหน้า แต่ก็หันมาส่งสายตาขวางใส่ร่างสูง

          "มึงนั้นแหละพูดไม่รู้เรื่อง แล้วปล่อยกูด้วยกูเจ็บไอ้ห่า"ซูโฮที่ตอนนี้พยายามสะบัดแขนออกแต่ก็รู้กันอยู่ว่าขนาดของตัวของคริสกับซูโฮที่ต่างกันมาก

          "ไม่ปล่อย จนกว่ามึงจะอยู่นี่"คริสเพิ่มแรงบีบที่แขนมากขึ้น

          "ถ้ากูอยู่มึงก็ไป กูไม่อยากจะอยู่กับคนที่ผิดสัญญาซ้ำซาก มึงควรดีใจนะที่กูไม่อยู่มึงจะได้พาคนอื่นมาเอาได้ตามสบาย เอาได้ทุกซอกทุกมุมตามความอยากมึงเลยสัส"

          "รู้ใจกูนี่  กูเนี่ยแหละจะเอามึงทุกซอกทุกมุมห้อง"คริสที่ตอนนี่ความโกรธมาบดบังความเป็นเพื่อนของเขาทั้งสองคน

          "อย่ามาทำนิสัยหมาๆกับกู ปล่อยดิ!!"ซูโฮที่เริ่มสะบัดแขนแรงขึ้นหลังจากที่ได้ยินประโยคเมื่อสักครู่ของคริส

          "หมา  อยากได้ท่าหมาเดี๋ยวกูจัดให้"คริสเริ่มใช้มืออีกข้างแกะกระดุมเสื้อซูโฮออกแต่ด้วยความดื้อรั้นของร่างเล็กที่ดึงมือคริสออก ร่่างสูงจึงเริ่มหมดความอดทนแล้วกระชากเสื้อนักเรียนของร่างเล็กออก จนผิวขาวๆขึ้นรอยแดง คริสใช้สายตาโลมเลีย แต่ก็ต้องเจอกับขาของซูโฮที่เตะมากลางเป้าของคริส

          "โอ้ยยย มึง!!"

      

          คริสทรุดลงไปก่อนที่ร่างเล็กสะบัดแขนออกแล้วเตรียมจะวิ่งหนีแต่ก็ไม่ทันเพราะคริสที่จับขาเล็กจึงทำให้ร่างเล็กล้มลง คริสเลยได้โอกาสลากซูโฮแล้วจับร่างเล็กพาดบ่า แล้วโยนร่างขาวกระแทกลงบนที่นอน คนที่โดนโยนก็ได้แต่นอนจุก

           "สัส กูเจ็บ" 

           ซูโฮสถบออกมา ทันใดนั้นคริสก็คร่อมร่างขาวเอาไว้ ซูโฮก็ดิ้นขัดขืนแต่ก็ต้องหยุดลงเมื่อโดนหมัดอีกคนเข้าที่ท้อง ร่างขาวตัวงอด้วยความจุกก่อนที่คริสจะเริ่มบดขยี้ปากตัวเองลงบนริมฝีปากอีกคนอย่างรุนแรง ลิ้นหนาเริ่มตวัดลิ้นไปทั่วเพื่อหาความหอมหวาน แล้วค่อยๆผละออกเพราะคนตัวเล็กร้องประท้วงในลำคอ

          "ปากมึงนี่หวานว่ะ"

      

         คริสกดจูบไปที่ริมฝีปากอีกครั้ง ก่อนจะถอนจูบออกพร้อมกับน้ำสีใส ร่างขาวที่พึ่งได้หายใจก็ต้องสะดุ้งเพราะมือของร่างสูงบดขยี้ยอดอกสีสวยของตัวเอง พร้อมกับใบหน้าคมที่ซูดดมซอกคอขาว

           "ฮึกกก..มะ..มึงปล่อยกู..ขะ..ขอร้อง" 

          ซูโฮเอ่ยเสียงสั่นพร้อมกับส่ายหน้าไปมา ร่างสูงที่ไม่สนใจก็ใช้ฟันซี่คมสร้างรอยในคนที่คร่ำครวญอยู่ใต้ร่าง มือหนาที่ยังไม่หยุดบีบเค้นหน้าอกขาวจนตอนนี้หน้าอกเต็มไปรอยแดง ฟันซี่คมเริ่มลงต่ำมาบขเม้นยอดอกทั้งสองข้าง มือทั้งสองข้างก็ยังไม่อยู่สุข มือแกร่งบีบเค้นแกนกายที่สั่นอยู่ภายใต้ผ้าบาง 

            "อ่ะ..มะ...ไม่เอาแบบนี้..ปล่อยย!!..ฮึกก"ระหว่างที่ซูโฮร้องขออย่างน่าสงสาร คริสก็จัดการกระชากกางเกงนักเรียนและปราการชิ้นสุดท้ายออกไป  ใบหน้าคมผละออกจากยอดอกก่อนมองซูโฮอย่างหยาบโลน 

           

             “ไม่...อึก.. ได้โปรด!... ปล่อยนะ..กูเจ็บ!. ฮืออ”

            ความรู้สึกเจ็บจี๊ดเนื่องจากฟันคมเกิดขึ้นอีกครั้งที่ซอกขาเนียนด้านในทั้งสองข้าง แก่นกายเล็กอมชมพูที่เคยเงียบสงบกลับอยู่ในโพลงปากของร่างสูงคริสที่ไม่เคยเล้าโลมใครพยายามปลุกแก่นกายเล็กให้ตั้งชันขึ้นก็เริ่มเก็บอารมณ์ของตัวเองไม่ไหว ความรู้สึกปวดหนึบของแกนกายร้อนทำให้เขาต้องกระชากกางเกงที่สวมอยู่อย่างใจร้อน  จากนั้นก็เคลื่อนตัวประกบปากบางอีกครั้ง ก่อนที่จะสอดนิ้วแกร่งเข้าไปในช่องรักสีสวยของคนตัวเล็กที่ไม่เคยถูกระราน

            "อ่าา...เจ็บ..ไม่นะ" 

             เสียงหวานแหบแห้งเอ่ย แต่ร่างสูงกลับเพิ่มนิ้วเป็นสามนิ้วสอดเข้าไปหาจุดกระตุ้น

             "อ๊าา!!" 

            ร่างเล็กสะดุ้งขึ้นด้วยความเสียว คริสที่ได้ยินก็กระตุ้นยิ้ม ก่อนที่จะกระชากนิ้วออกมา มือหนายกขาขาวพาดบ่า

             "อ๊ะ!!..อ๊าาา!!...เจ็บ..เอาออกไปปป!!" 

           ซูโฮพยายามจะฝืน แต่แกนกายที่ใหญ่กว่านิ้วหลายเท่าก็สวนเข้ามา จนช่องรักฉีดขาด

              "กูเจ็บ..ฮือออ...ไม่เอา"

              "อย่าเกร็งดิว่ะ"

              "ฮึกกก...เอาออก..หยุดนะ...อ๊าาาส์"

              "มึงโครตแน่น..ซี๊ดดส์"

                 

              ช่องรักที่คับแน่นทำเอาคริสเกือบเสร็จแค่เพียงเข้าไปไม่ถึงครึ่งโดยซ้ำ  แต่เขาก็ดันเข้าไปจนสุดลำก่อนที่จะแช่ค้างเอาไว้เพื่อให้ช่องทางของซูโฮปรับตัว  ก่อนที่จะค่อยๆขยับด้วยความเสียว  มือขาวที่ได้แต่ขย้ำผ้าปูแน่นคริสเห็นดังนั้นจึงสอดมือไปประสานเอาไว้  ปากบางเม้มเข้าหากันเพื่อสะกดความเจ็บ

              "พับ...พับ..พับ"

               เสียงเนื้อกระทบกันด้วยความรุนแรงจนเตียงโยกตามแรงกระแทกเข้าหาร่างเล็กจนเกิดเสียงเอี๊ยดอ๊าดดังลั่นห้อง  ซูโฮทั้งเจ็บปวดและหฤหรรษ์ไปกับอารมณ์ไม่เคยได้รู้จัก ก่อนที่จะปล่อยสายน้ำนมออกมาจากแกนกายเล็ก 

               “อ๊ะอ๊า ~~”

               “ซูโฮ~~  ซูโฮ...ซี๊ดดส์~~~”

       เสียงแหบพร่ากดต่ำเรียกชื่อคนที่รองรับอารมณ์เขา แกนกายใหญ่กระแทกซูโฮรุนแรงแบบไม่ยั้งบ่งบอกถึงอารมณ์ที่พุ่งสูด

       ความลื่นไหลที่กำลังทำให้คริสสุขสมนั้นคือสายโลหิตที่ไหลออกมาจากช่องรักที่ตอนนี้บวมซ้ำ  ความเจ็บปวดโจมตีคนอ่อนแอทั้งกายและใจอีกครั้ง

       “อืมมมม..”

       ความรู้สึกอุ่นวาบก็ตีสวนขึ้นมาจนทำให้ซูโฮจุกไปทั้งท้องน้อยพร้อมกับสติที่ดับวูบลงไป  กายแกร่งถูกดึงออกจนร่างบางกระตุกวูบ ของเหลวแดงฉานที่ผสมปนเปไปกับน้ำขาวขุ่นไหลย้อนออกมาด้านนอก และทั้งหน้าขาคริสเปรอะเปื้อนไปด้วยเลือดบริสุทธิ์ของซูโฮ...

#กลับไปเม้นด้วยนะครับผมม

http://writer.dek-d.com/dek-d/writer/viewlongc.php?id=1358013&chapter=7